Embargo na amerykański produkt, ale dlaczego?
Podstawowym wymaganiem względem mocno nastawionej na elektronikę użytkową gospodarki jest to, aby przynajmniej 40% wydatków związanych z podzespołami pozostało w kraju. Musi to być potwierdzone certyfikatem, który do tej pory nie został jeszcze odnowiony.
Nie jest to jedyne zobowiązanie, jakiego według indonezyjskich polityków nie dotrzymało Apple. Na terenie państwa miała zostać zainwestowana równowartość około 430 mln PLN podczas gdy faktycznie były to tylko 372 mln.
Liczby w Indonezji przedstawiają się następująco: w ubiegłym roku sprzedano około 34,6 mln smartfonów, natomiast na najnowszy iPhone czeka około 250 mln potencjalnych nabywców.
Jaki jest stosunek społeczeństwa do zaistniałej sytuacji?
Jeśli chodzi o mieszkańców kraju, to zasadniczo dzielą się na dwa obozy — pierwszy popierający politykę rządu oraz drugi uważający skomplikowane procedury i regulacje za zbędną biurokrację.
Miłośnicy marki znajdują jednak sposób na obejście problemu, zaopatrując się w telefon u sąsiadów. W krajach takich jak Singapur i Malezja iPhone dostępny jest „od ręki”, jednak wiąże się to dodatkowymi kosztami, wynikającymi z konieczności rejestracji zagranicznego numeru IMEI.
Mimo dodatkowych opłat wydaje się to być znacznie lepszym rozwiązaniem niż oczekiwanie na zmianę sytuacji, która może potrwać od kilku tygodni do nawet kilku miesięcy.
Źródło: Soyacincau
Miniaturka: @milesabovetech
Dodaj komentarz